AMNEZİ

Neydi sahi senin adın 

Kaç bine bölünmüştü yolculuğun 

Kızıl bir nehir gibi ilerlerken damarlarının içinde 

Arsız sızılar hayli evvel bir zaman 

Yalnızlığın en ekşilerini kuşanıp hastalıklı bedene 

Beden bedene histerilerin teri bulaşırken 

Tuz oranı yüksek bir şekilde diline… 

Beni tanıyor musun peki? 

Varlığıma konulan adın 

Bedenimi çiğneyip ruhumdan geçen 

Kırık topuklu bir sürü başka kadın 

Anlamlar neden kuşağına dolanmış göğün 

Ve renkli bir sinemaskop hüznü kopyalayıp duran 

Bu hep düşüşüm 

Düşten düşe düşürülüşüm 

Kimsin ben 

Nerden gelmedim nereye gidemiyorum ayak bileklerimden 

Milyonlarca işgüzarlığı örümceklerin 

Beynimde sızıyan şey neyin nesi 

Kimim var mı benim? 

Peki ya kimsem birikmiş mi bir yerlerde 

Varlığımın amnezisinde yiten 

Kaç hayatım var benim 

Darağaçlarının yemişlerinde tükenen… 

Karşımda duran yüz 

Ne zaman bu kadar değer kaybetti onca sıfırı atılarak? 

Adın neydi sahi senin 

Kaç ana birleşip te bir seni mi doğurdu 

Kuraklığına doğduğun tutsaklıkların 

Bir kuru ekmek 

Küflü peynirin otunda biten bakteriyel bir tokluk 

İçimden atamadığım 

Tuhafça gururlandıran başıbozuk bir yokluk 

Yokum ben 

Ne baharın kana karışan uyuşturucu maddelerinde 

Ne şehirlerin her sene yükseltilen asfalt caddelerinde 

Neyim ben 

Adıma ne diyorsunuz siz 

Hamam böcekleri gibi ışığa yakalanınca ödlekliğimden 

Suya düşen bir gölgenin kıyısına öbeklenmeden 

Nasıl tanımlar ekliyorsunuz bana 

Tüm bunların hepsi bir yana… 

Neydi sahi senin adın 

Kaç bine bölünmüştü yolculuğun 

Kızıl bir nehir gibi ilerlerken damarlarının içinde 

Arsız sızılar hayli evvel bir zaman 

Yalnızlığın en ekşilerini kuşanıp hastalıklı bedene 

Beden bedene histerilerin teri bulaşırken 

Tuz oranı yüksek bir şekilde diline… 

Adın neydi senin? 

Kaç gözyaşı hüküm sürdün bende 

İçinde kıvranırken kimsesizliğin 

Artık gülümseyen bir bebek yok gözlerinde...

Eab.