AD...

adından başlarsın bir kadını sevmeye..önce.. adı düşer kalbindeki en kutsal hücreye.. ne yana kaçmak istesen varlığından, dilin adına kırar sözünün bütün dümenlerini.. adı dolanır fikrine önce.. böler parçalarsın uykularını onun adıyla hece hece..

önce adından başlarsın bir kadını sevmeye..hangi cümleye niyetlensen onun adına meyleder dilin..adını mıh gibi işlersin fikrine..önce adını öper dudakların..hiç bir ses duymaz onun adından  başka kulakların.. en güzel adından başlayarak sevilir; sevilmeye değer o en güzel kadın..

adından başlarsın bir kadına deli divane dökülmeye.. hangi denize niyetlensen, onun adına kavuşur gözündeki nehirler… adını kına gibi işlersin eline..önce adı yorgan olur, üşüdüğün gecelerine..

önce adından başlarsın bir kadını cehenneminde hissetmeye..hesapsız kitapsız, adını zikretmediğinde lalleşir dilin.. bir kemanın hançer gibi keskin telinde can verir; adı olmazsa şarkılarda o kadının.. her söze onunla başlar, her sonu ona yazarsın..adı ipeklerle dokuyarak okşanır bir kadın..

adından çoğul sıfatlar üretir, kadından çoğul sıfatlar tüketirsin…önce adından başlarsın bir kadını sevmeye..bir kadın için adını söyleye söyleye ölmeye…

eab.